“Incessant Basin” is an expanding sonic diary practice and a performative archive connected with a sound installation and a transmission environment. In this first act, the sound installation compiles recordings and sounds from the cities of Athens, Alexandria, and Marseille and other places in Greece and Egypt visited in between. The material collected during the School of Sonic Memory nomadic residency gives the stage to the materiality and to the agency of sounds to narrate their own stories of the cities and their watery lives. A transmission environment connected with a sound installation offers a dynamic structure to host and display this collection, in which the experience in the space generates the output.

The project “Alexandria: (re)activating common urban imaginaries” (ALEX) aims to take a fresh look at the many challenges faced by the arts and heritage sectors, through the symbolic and historical prism of the city of Alexandria and its influences on urban development in the Mediterranean and beyond. The project is supported by the European Union's Creative Europe program.

Priestess of disgrace, you bring joy into my life (2020 - ongoing) is a loose script in development between Athens and Amsterdam. It is based on what Adriana Cavarero calls “the truth of the vocal”. In the piece, informal conversations marked by the dramaturgy of everyday life in a rich and complex urban textile, as the one of Athens, are turned into composition material for a chant that resonates the city’s secrets and rumours.
The script is performed by Mercedes Azpilicueta, together with Angeliki Tzortzakaki and Maria Sideri with an intermingling of Greek and English voices that enact the city’s most well-hidden knowledge: the one of elderly women. The overheard and informal speech of these women is enriched with creative writing related to feminist theories on reproductive labour, (domestic) resistance and womens friendship and solidarity.

In October 2, 2020 a performative reading took place, accompanied by a live sound mix by Maria Sideri, coming from street recordings in Athens, available here.

In November 25, 2020 coinciding with the International Day for the Elimination of Violence against women, Theatrum Mundi hosted the talk “Lend me your words: scripting and processes of voice”, available here.

In June 27 2021, the City Talks Back assembled for the second time, on movement.radio
“Priestesses of Disgrace Act II” is a live radio show composed of a conversation between the three artists with pre-recorded soundscapes from the artists’ residencies in Athens, and excerpts from the updated script; as well as music by women singers that have shaped a feminist voice identity in the cities of Athens and οther Mediterranean cities such as Cairo and Izmir.
available to listen here.
Credits:
The work has been created in the framework of the residency “The City Talks Back” organized by Theatrum Mundi and Onassis Stegi in Athens.
backtalks.city
Project: Mercedes Azpilicueta
Script: Mercedes Azpilicueta, Angeliki Tzortzakaki
Performance: Mercedes Azpilicueta, Maria Sideri, Angeliki Tzortzakaki
Curators The City Talks Back: John Bingham-Hall and Fani Kostourou (Theatrum Mundi), Christos Carras and Pasqua Vorgia (Onassis Stegi), George Kafka

Iωάννα Αγγελοπούλου

Το έργο “Re-pose”, με αφόρμηση το αρχείο του φωτογράφου Λεωνίδα Παπάζογλου, είναι μια απόπειρα αναπαράστασης του έργου του, αλλά και των αλλεπάλληλων πρισμάτων μέσα από τα οποία καταγράφουμε και ερμηνεύουμε την πραγματικότητα. Ποια είναι τα όρια του βλέμματος του θεατή κοιτάζοντας μια φωτογραφία; Ποιες δυνατότητες και νοήματα είναι ενσωματωμένα σε μια φωτογραφία και με ποια εργαλεία μεταφέρει κανείς στο “εδώ και τώρα” τεκμήρια που αναπαριστούν την ιστορία, ή μάλλον κομμάτια αυτής;
Το αρχείο του Παπάζογλου είναι ένα πολυθεματικό αρχείο από τα μέσα του 19ου έως τις αρχές του 20ου αιώνα, που αποτελείται κυρίως από ατομικά και ομαδικά πορτρέτα κατοίκων της περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, καλύπτοντας και την περίοδο του Μακεδονικού Αγώνα.
Οι φωτογραφίες του αρχείου μοιάζουν να είναι προσεκτικά σκηνοθετημένες από το φωτογράφο. Τα αντικείμενα που κρατάνε οι φωτογραφιζόμενοι, άλλοτε για πρακτικούς και άλλοτε για διακοσμητικούς σκοπούς, γίνονται βασικά στοιχεία της σύνθεσης των φωτογραφιών.
Η αναπαράσταση των φωτογραφιών πραγματοποιείται αρχικά είτε με τα σώματα των περφόρμερ που μιμούνται τις στάσεις και τις χειρονομίες των εικονιζόμενων, είτε με λεκτική αφήγηση που επιχειρεί να αποτυπώσει αυτό που συμβαίνει κάθε φορά μπροστά από το φακό. Η αποσπασματικότητα του φωτογραφικού αρχείου μεταφέρεται στα σώματα και στο λόγο των περφόρμερ, μέσω του κινητικού εργαλείου του stop motion, δημιουργώντας πολλαπλά στιγμιότυπα-δυνητικές φωτογραφίες μέσα στις πόζες.
Ακόμα και οι μεταθανάτιες φωτογραφίες του αρχείου μοιάζουν σκηνοθετημένες από τον Παπάζογλου και γίνονται οδηγός σε μια αναπαράσταση αισθητικοποίησης του θανάτου. Οι περφόρμερ ποζάρουν το θάνατο με έναν τρόπο άχρονο, ανεπαίσθητο σχεδόν. Μουσαμάδες, που θυμίζουν τα φόντα του φωτογράφου και κομμάτια μεγάλου μωσαϊκού, ολοκληρώνουν τις εικόνες των νεκρών. Η επανάληψη της πόζας του θανάτου είναι αυτή που υπερτερεί σαν επιτέλεση, τέμνοντας τον χρόνο σε επίπεδα, παλίμψηστα ιστορίας δηλαδή και όχι γραμμικές συνέχειες σε μια ατέρμονη σύνθεση αντικειμένων και σωμάτων σε ανάπαυση/re-pose.
Xορογραφία: Ιωάννα Αγγελοπούλου
Performance: Χαρά Κότσαλη, Μάρθα Πασακοπούλου
Μουσική σύνθεση: Μαρία Σιδέρη
Synthesizers: Ορέστης Μπενέκας
Φωτιστικός Σχεδιασμός: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Δραματουργική Συμβουλή: Ροδιά Βόμβολου
Σκηνικά: Βάλια Παπαστάμου
Επιμέλεια κοστουμιών: Χριστίνα Λαρδίκου
Βίντεο: Μάνος Αρβανιτάκης
Ήχος: Βαγγέλης Σαρρηγιάννης
Επιμέλεια κειμένου: Πάσκουα Βοργιά

Athens and Epidaurus Festival 2019
FLUXUM Foundation - Geneva
Kalamata Dance Festival

Onassis-Stegi,Athens 2019

Helexpo, 2017

Museum of Contemporary Art (CaMOCA), D-CAF, Cairo, 2017

These Associations, Palais de Tokyo,Paris, 2016

Burren College of Art, Ireland, 2014.

Ipswich, 2014 UK

Frieze, London,2014

Agony Art, Chisenhale Dance Space, 2014